- palatalny
- 1. palatal2. vélaire
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
palatalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, jęz. {{/stl 8}}{{stl 7}} o dźwięku mowy, zwykle spółgłosce: miękki; taki, przy którego wymawianiu środkowa część języka wznosi się ku podniebieniu twardemu (łac. palatum); brak takiego ruchu języka przy wymawianiu… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
palatalny — ∆ jęz. Głoska palatalna «głoska, zwłaszcza spółgłoska, której artykulacja polega między innymi na mniej lub bardziej intensywnym kontakcie środkowej części powierzchni języka z podniebieniem twardym; głoska miękka» … Słownik języka polskiego
palatalność — ż V, DCMs. palatalnośćści, blm rzecz. od palatalny Palatalność synchroniczna … Słownik języka polskiego